Srebrną Górę rozkopywano w poszukiwaniu cennych rud: pobliski teren nazwany Blachówką – jeszcze nie tak dawno eksploatowano, by uzyskać dolomit. Ten potrzebny do produkcji materiałów ogniotrwałych czy nawozów rolniczych surowiec rozpoczęto wydobywać w tym miejscu nieco ponad 100 lat temu. Kamieniołom zakończył pracę w 1990 roku. I tak jak w rezerwacie „Segiet” na miejsce pozostawione przez człowieka natychmiast wkroczyła przyroda. Na potężnym kilkudziesięciometrowym zboczu wyrosły liczne drzewa iglaste, wnętrze doliny (nazywanej przez miejscowych wielkim kanionem) także zagospodarowały drzewa i krzewy. Widok w dół przepaści zapiera dech w piersiach: trzeba jednak zachować ogromną ostrożność – zdarzały się tam już śmiertelne wypadki. Na pewno nie jest to też dobre miejsce do wspinaczki: skała dolomitowa jest bowiem krucha.
