W naszej strefie klimatycznej wiosna jest czasem, w którym rośliny zawierają najmniej wody. Wysuszone po zimie lasy właśnie wtedy doświadczają najgroźniejszych pożarów – latem zawartość płynów we florze jest już znacznie większa. Pożar łąki czy nieużytku rozprzestrzenia się więc gwałtownie i w nieprzewidywalny sposób. Szczególny rodzaj zagrożenia stanowią śmieci znajdujące się w podpalanej trawie – właśnie po okresie zimowym jest ich najwięcej: gdy plastikowe odpady znajdą się w ogniu, do atmosfery trafiają dioksyny i cały wachlarz innych, trujących substancji. Ale wszystko o czym powiedzieliśmy do tej pory to tylko czubek lodowej góry, bo zmiany, jakie zachodzą w mikroflorze wypalonej trawy często są nieodwracalne. W czasie pożaru traw giną mrówki przez co zachwiana zostaje równowaga biologiczna. Jedna kolonia mrówek jest w stanie zniszczyć nawet cztery miliony szkodliwych owadów rocznie, gdy zabraknie mrówek – wszelkie uprawy są zagrożone.
