Zaledwie 400 na 500 metrów liczy prostokąt w którym zamyka się park otaczający pałac. Cały teren ogrodzony jest charakterystycznym murem z kamienia wapiennego – nic w tym dziwnego jeśli zauważymy, że Hugo Donnersmarck eksploatował w Nakle złoża tego surowca. Gdzieniegdzie na ścieżkach znajdziemy jeszcze lśniące kawałki szlaki hutniczej, którym swego czasu utwardzano alejki. Drzewostan parku – wśród drzew znajduje się wiele dębów – jest już stary i podatny na wszelkiego rodzaju zagrożenia. Po większych wichurach widzimy tam mnóstwo leżących na trawie konarów. Osiem hektarów parku może się jednak podobać – zwłaszcza wiosną i jesienią. Najbardziej widowiskowa z trzech prowadzących do obiektu bram jest północno – zachodnia: połączona z domkiem dla służby i wychodząca na główną, przechodzącą przez Nakło drogę.
