Hugo II Donnersmarck nabył ostatecznie posiadłość w 1904 roku, od razu też przystąpił do realizacji architektonicznego projektu Grossera. Z dawnej budowli nie pozostało praktycznie nic – wykorzystano jedynie fundamenty wznosząc na nich jedną z najpiękniejszych rezydencji pałacowych Górnego Śląska. Hrabia doczekał zakończenia niemal wszystkich prac – zmarł w 1908 roku, gdy gotowy był już nie tylko płac, lecz także zespół zabudowań gospodarczych z przepiękną wieżą ciśnień zwieńczoną zegarem i stanowiącą także bramę do parku. Ukończona wówczas była także ujeżdżalnia i zespół budynków pomocniczych wykończonych cegłą klinkierową. Nowym blaskiem lśnił park rozbudowany w stylu angielskim. Decyzja Hugona o przeprowadzce z Siemianowic do Brynka dała początek nowej gałęzi rodu nazwanej linią na Brynku i Krowiarkach.
