Proponowane scenariusze lekcji są przykładami zajęć, jakie można przeprowadzać w ramach edukacji ekologicznej. Scenariusze nie mają określonego stopnia trudności, a co z tym się wiąże, nie zawierają wskazań dla konkretnej grupy wiekowej uczniów. Stanowią one jedynie ramowy schemat zajęć, który należy dostosować do własnych potrzeb i predyspozycji uczniów. Scenariusze nie określają też liczby godzin przeznaczonych na realizacje ich treści, gdyż dana treść może stanowić jedynie fragment jednostki lekcyjnej lub też może być realizowana podczas odrębnych zajęć modułowych. Niesformalizowana organizacja nauczania edukacji ekologicznej i postrzeganie jej jako ścieżki międzyprzedmiotowej zakłada zaangażowanie różnych dziedzin nauki w realizację jej przedmiotu zainteresowań oraz stwarza wiele możliwości koncepcji programowych. W proponowanych scenariuszach lekcji szczególną uwagę zwraca się na koncepcję zrównoważonego rozwoju, który jest wiodącą ideologią i misją współczesnych polityk zarówno rządowych jak i samorządowych i obejmuje szerokie spektrum danej wspólnoty terytorialnej.
Pojęcie zrównoważonego rozwoju znalazło swoje odzwierciedlenie w art. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej: Rzeczypospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju, oraz w art. w art. 74, p. 1: Władze Publiczne prowadzą politykę zapewniającą bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom. Takie ujęcie oznacza, że w Polsce stosowanie się do zasad zrównoważonego rozwoju oraz zapewnienie poszanowania dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego narodu polskiego, stawiane jest w Ustawie Zasadniczej na równi z obowiązkami państwa w zakresie zapewniania bezpieczeństwa, wolności i praw wszystkich obywateli oraz zachowania integralności terytorialnej i niepodległości, stanowiących najbardziej żywotne interesy narodowe. Ważnym jest, więc kształtowanie emocjonalnego stosunku dzieci i młodzieży do środowiska, w którym żyją oraz kształtowanie świadomych zachowań proekologicznych ,polegających przede wszystkim na poczuciu odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego, dążenie do ochrony i pomnażania zasobów środowiska przyrodniczego.
Edukacja ekologiczna dzieci spoczywa zarówno na rodzicach, szkole jak i na całym społeczeństwie. Zajęcia dydaktyczne w szkole powinny zachęcać i inspirować młodzież zarówno do działań proekologicznych jak i do samoedukacji młodzieży. Aby osiągnąć ten cel, zajęcia z edukacji ekologicznej, nie powinny być dla dzieci i młodzieży, jednym ze szkolnych przedmiotów, których trzeba się uczyć a powinny być zajęciami, które inspirują do poznawania zasobów naturalnych regionu, zachęcają do samodzielnego odkrywania związków między stanem środowiska naturalnego a jakością życia człowieka i uświadamiają, że dobro środowiska naturalnego jest żywotnym interesem zarówno współczesnych jak i przyszłych pokoleń. Należy zwrócić również uwagę na to, że lokalne społeczności różnią się między sobą ukształtowanymi historycznie i wynikającymi ze środowiska naturalnego cechami, dlatego też społeczności lokalne na drodze do zrównoważonego rozwoju mają do rozwiązania swoje specyficzne problemy a rozwiązywanie ich powinno uwzględniać zarówno dobro wspólnoty, dobro środowiska naturalnego, jak i interes przyszłych pokoleń. Realizacja tych celów powinna prowadzić do ukształtowania emocjonalnego stosunku ucznia do środowiska naturalnego i trwałych dyspozycji przejawiających się w zachowaniach proekologicznych. Proponowane scenariusze zakładają stosowanie metod stymulujących procesy intelektualne – zakładają pracę indywidualną i grupową uczniów. Zadaniowa konstrukcja scenariuszy lekcji wymaga, aby uczniowie wykonali czynności prowadzące do realizacji zadania i samodzielnie próbowali formułować prawa i zależności nimi rządzące.
[…] ciąg dalszy w pliku .doc
